Կարինե Վարդանյան-բանաստեղծություններ

Մայրս կյանքից խռովելա...
Սիրտը դարդից խորովելա...
Խավարի մեջ լո´ւյս փնտրելով,
Չոլե´ն ընկած ,մոլորվելա...
Հե՛յ, աշուղներ,
Ձայնս լսե´ք...
Ծնկի եկած աղերսներիս,
Վերքոտ սրտիս
Մի ե´րգ հյուսեք` հրաբորբոք...
Ծերացե´լ է հոգիս ցավից.
Էլ ուժ չունի...
Տարիներս բոլորել են,
Իսկ երգերս հորովել են...

***********************************

ՈՂՈՐՄԱ´ ,ՏԵ´Ր...ԻՆՁ

-Աշխարհը, թե
Երե´ս թեքի ինձանից,
Եվ օտարանան
Ժամանակների արեգակնե´րը,
Երբ ոչնչանա
Հավերժն անհունի
Երա´զն հեքիաթիս,
Ինքնության անեղծ
Գոյության պահի´ն,
Թվացյալ կյանքիս
Անձն համբերությամբ,
Մայրամուտների ցոլքերի միջից`
Քո աստվածային հրացոլքերի´ց...
Երբ տանջանքներիս
Լեզուն պապանձվի´,
Ողորմա´,Տեր ինձ...
Երջանկակրոն
Մեղավոր հոգի´ս
Պարգևի´ր,Տեր ինձ.
Մեկ օր,
Կամ մեկ ժա´մ
Մեղքերս քավեմ
Եվ ո´չ ավելին...

Իսկ,եթե խամրի
Հոգիս հոգնաբեկ,
Լեզուս համրանա
Հավիտենական,
Եվ խեղաթյուրվեն
Մրրիկները խե´նթ,
Կորցրած լինեմ
Գովասանք ու գութ`
Խոցված աշխարհի
ճշմարտության հետ,
Խենթանամ անդարձ.
Ների´ր ինձ, Տե´ր իմ...
Դարձի բեր` կրկին,
Քո խենթ զավակին
Կա´մքդ պագևիր`
Մեկ օր ,
կամ մեկ ժամ`
Մեղքերս քավեմ...

Իսկ երբ մոլորվեմ`
Կուտակած մեղքիս
Գաղտնարաններո´ւմ,
Անդարձ սևեռուն
ժամանակների´ց...
Երկրային կյանքիս
Պարտքերի դիմա´ց
Խառնվեն ներհակ
Մտքերս ցնդա´ծ,
Դու լուսավորի´ր
Ինձ` հանցապարտի´ս...
Ողորմաշնո´րհ
Տեր իմ երկնայի´ն,
Ների´ր նվաստիս...
Եվ պարգևատրի´ր
Քո ողորմությամբ...
Մեկ օր,
Կամ մեկ ժամ
Կա´մ էլ մեկ վարկյան`
Մեղքերս քավեմ,
Որ արժանանամ`
Աստծո´ ատյանի
Փառքի պսակի´ն
Եվ ո´չ ավելին...

********************************

ԱՎԱՂ

Օ, գեր գիտակ մա´րդ,
Ողբերգություն է,
Որ դեռ չգիտես
Իմացուցյանդ
Չիմացությունը...
Վայր իջի´ր ներքև.
Բավ է աչքերիս
Արյուն կաթեցնես
Եվ քո աղտոտված
Ոտքերը մաքրես
Աշխարքի վրա`
Ի ցույց դնելով
ՀԱՆՐԱՀԱՅՏԻԴ
ԱՎԵԼՈՐԴԸ...